Last hebben van je onzekerheid en toch een strijd ervaren bij het loslaten. Dat is iets wat veel voorkomt.
Laatst begeleidde ik een jonge meid. Ze heeft zo'n laatste van onzekerheid en spanningen en zou graag leren hoe ze dat los kan laten. Tijdens het gesprek is het een zoektocht die haar zwaar valt. Hoe ziet het er eigenlijk uit als ze zich zekerder voelt en meer kan ontspannen? Dat is helder krijgen is een uitdaging. Ook merk ik dat ze blokkeert als we oefenen om dat gevoel los te mogen laten. Het nare gevoel geeft haar dus ook een bepaalde en het korte van haar identiteit.
Dat deed me denken aan een andere coachklant. Hij legde heel mooi de link met een omgevallen boom die zijn weg zoekt naar een nieuwe plek om te wortelen en weer te groeien. Het oude blijft een solide basis maar er is ruimte voor een stukje nieuwe identiteit wat zichtbaar mag worden en vol kan gaan bloeien. Daar was wel eerst kwetsbaarheid voor nodig, namelijk het omvallen van de boom.
Zo zie ik het ook binnen coaching. Er moet eerst ruimte zijn voor kwetsbaarheid, loslaten wat het oude gedrag oplevert en vertrouwen dat iets anders voor in de plaats mag komen. Dan ontstaat er ruimte waardoor je weer kan gaan groeien en zichtbaar mag worden met alles wat er is.
Welk stukje van jou mag ruimte krijgen en tot bloei komen?