Erkenning is een fundamentele menselijke behoefte die een belangrijke rol speelt in ons persoonlijke welzijn en sociale interacties. Het belang van erkenning kan niet worden onderschat, omdat het een diepgaand effect heeft op verschillende aspecten van ons leven, zoals ons zelfbeeld, onze relaties en ons gevoel van verbondenheid met anderen. Wanneer je dan een kind hebt wat zich "anders" blijkt te gedragen gebeurt er veel in de gezinsdynamiek en kan het een lange weg naar erkenning die eenzaam voelt. Maaike herkent deze ervaring en heeft daar een boek over geschreven.
Als Maaike en Fernando hun eerste kind krijgen, voelen ze zich onthand. Alles is nieuw voor ze. Ze hebben hun handen vol aan Edwin. Hij is echt een handenbindertje. Volgens Fernando valt hij niet uit de toon, maar Maaike is daar niet zo zeker van. Het zijn slechts kleine dingen die haar opvallen en waar ze zich zorgen over maakt, maar toch voelt het volgens haar anders. Daarin staat ze echter alleen. Haar eigen angststoornis en depressiviteit maken het opvoeden er niet gemakkelijker op. De zorgen waarover ze zich uit worden verweven met leuke, grappige en aandoenlijke momenten, zodat het zware verhaal luchtig leest.